İnsanlar 30 ildir dünya malı ilə imtahana çəkilir
S.SƏDRƏDDİN
1979-cu il fevral inqilabının 30-cu ildönümü ilə bağlı yazı hazırlamaq istəyirdim. Ötən illər ərzində inqilabın qarşısına qoyduğu vəzifələri yerinə yetirib-yetirməməsini, insanların güzəranına bunun təsirini, habelə ölkə Anayasasının müddəalarının gerçəkləşməsini dəyərləndirməyə çalışdım. Əfsuslar olsun ki, mənzərə ürəkaçan deyil. İlk baxışdan "bunun bizə nə dəxli var" sualını verənlər də tapılar. Amma məsələ heç də belə deyil. Çünki bu ölkədə 30 milyondan çox soydaşımız var. Onlar bu ölkədəki hərəkatlardan tutmuş başqa mütərəqqi olaylarda, habelə elmi nailiyyətlərin əldə edilməsində öndə olublar. Ancaq nə milli-mədəni haqları təmin olunub, nə də milli varlıqları tanınıb. Tehran hakimiyyəti Azərbaycan türkünün mədəni haqqını nəinki tanımayıb, əksinə, onları "aparıcı etnos" adlandırdıqları farsların "bir qolu" kimi tanıdaraq assimilyasiya etməyə çalışıb.
Ötən bu illər ərzində milli-mədəni haqqının təmin olunmasını istəyən neçə-neçə Azərbaycan türkü qətlə yetirilib, həbslərdə işgəncəyə məruz qalıb və qalmaqdadır, təqib edilib və s...
Odur ki, pəhləvilər dövründə olduğu kimi, ötən 30 ildə də Azərbaycan türkünün milli-mədəni haqqı təmin olunmadığından və onun milli varlığı inkar edildiyindən İran İslam Respublikasının 30 illiyini qeyd edənlərə belə sual vermək olar: "Bu bayrama təbrik düşürmü?"
Onların bayramı ərəfəsində bir məsələni xatırlatmaq istərdim: "Mülkiyyət haqqı toxunulmazdır". Bu məsələdə halalla haramın sərhədinin müəyyənləşdirilməsi əsas şərtlərdəndir. "Ədalət"i şüar edən İslam Respublikası ötən 30 il ərzində halalla haramın sərhədini tamam pozub. Bununla əslində onlar həm də dinimiz islama zərbə vurublar. Bu, günahsız insanların ölümündə əli olan "əl-Qaidə", "Həmas" və ya başqa terrorçuların vurduqları ziyandan daha artıqdır.
1979-cu ilin fevral inqilabından sonra İranda hakimiyyətə gəlmiş qüvvələr rejimlə razılaşmayıb ölkəni tərk edənlərin mülkiyyətini ağına-bozuna baxmadan müsadirə etməklə həm də mülkiyyət haqqını tanımadı. Belə mülk və əmlak halallığı alınmadan "milliləşdirmə" adı altında "dövlətin malı" elan olundu. Lap sovetlər zamanında olduğu kimi, bəlkə ondan bir az da sərt. Bununla hakimiyyət bu sahədə işlərə sanki yenidən başladı.
Qeyd edək ki, həmin dövrdən sonra Amerikanın Tehranda səfirliyi fəaliyyət göstərmir. Ancaq İran hakimiyyəti ABŞ-ın bu mülkünə nəinki toxuna bilmir, hətta onu qoruyur da. Çünki bu, Amerikanın mülkiyyətidir. Belə çıxır ki, güclünün mal toxunulmazlığı var, amma zəifin buna haqqı çatmır. Axı İslam Respublikasının rəhbərliyi erməniləri və fələstinliləri dəstəkləyəndə "İslam Respublikası zəiflərin himayədarıdır" deyir. Görünür, burada başqa amil də rol oynayır...
Amma xaricdə yaşayan, rejimə müxalif olan şəxslər İranda qalmış mülkiyyətlərini sata belə bilmirlər. Bir neçə ay öncə Almaniyada yaşayan yazıçı, tərcüməçi "Azərbaycan" bülleteni və "Azer-online" İnternet saytının redaktoru Sirus Mədədi Təbrizdəki öz adına olan ata mülkünü satmaq üçün qardaşına vəkalət göndərib. Ancaq hakimiyyət Mədədinin ölkədən qanunsuz çıxdığını əsas göstərərək alğı-satqı üçün uyğun sənədləşmənin aparılmasına və mülkün satılmasına icazə vermir. Hakimiyyət təmsilçiləri bildiriblər ki, o, İrandan qanunsuz çıxıb və rejimə qarşı təbliğat aparır.
Xatırladaq ki, xarici ölkələrdən göndərilən bu sayaq vəkalət sənədləri hər şeydən öncə İranın Təhlükəsizlik Nazirliyində araşdırılır. Bu sayaq hallarda isə ayətulla Xomeyninin o vaxt verdiyi fərmana uyğun olaraq, həmin mülkə hakimiyyət yiyələnir. Mütəxəssislər isə bunun beynəlxalq hüquq normaları və İranın mövcud Anayasasına zidd olduğunu deyirlər. ETTELAAT və ya bununla məşğul olan qurum belələrini "ziddi inqilab" (sovetlərin dövründə "xalq düşməni" deyərdilər) adlandıraraq ayətulla Xomeyninin fərmanına uyğun şəkildə həmin adamın mülkünə ya sahib çıxır, ya da satır.
"Azadtribun"un bildirdiyinə görə, bu məsələdə Sirus Mədədiyə Nağı Mahudi vəkillik edəcək. Vəkil İslam İnqilab Məhkəməsinin Təbrizdəki şöbəsinin hökmünü gözləyir.
Bildirək ki, S.Mədədi siyasi səbəblər ucbatından ölkəni tərk edib. O, bir neçə il öncə İranın Almaniyadakı səfirliyinə baş vuraraq, İslam Respublikasına getmək və bu ölkənin pasportunu almaq niyyətini oradakılara bildirir, buna nail olur. Bu isə o deməkdir ki, siyasi mühacir əməllərindən peşmandır, İran hakimiyyəti ilə əməkdaşlıq etməyə hazırdır. Başqa sözlə, siyasi fəaliyyəti və başqa siyasi fəallarla bağlı bildiyi məlumatları yazılı şəkildə Tehran səfirliyinə çatdırmalıdır. Bu zaman belələrinin verdiyi məlumatı səfirlik yetərli saymazsa, o halda o, bir neçə dəfə də diplomatik quruma çağırılır, müəyyən sorğu-suala cavab verir. Hətta onlar İrana gedəcəkləri halda belə ETTELAAT-a çağırıla, sorğulana bilər.
Yuxarıda qeyd etdiyimiz kimi, atası vəfat edəndən sonra S.Mədədi İranın Almaniyadakı səfirliyinə müraciət edir, Təbrizdəki qardaşına mülkiyyətin bölünməsi ilə bağlı vəkalətnamə göndərir. Çünki xaricdə yaşayan vətəndaşlar ölkəyə vəkalətnamə göndəmək istəsələr, o zaman həmin sənəd İran səfirliyi tərəfindən təsdiqlənməldir. Bu halda vəkalətnamənin təsqilənməsindən ötrü vətəndaş ilk növbədə pasport və şəxsiyyət vəsiqəsini təqdim etməlidir. Bütün bunları xatırlatmaqda məqsədimiz S.Mədədinin bu sənədlərinin olmasını bildirməkdir. Ancaq o, keçmişdə sol təmayüllü ideologiyanın daşıyıcısı olduğundan İran hakimiyyətini tənqid edən yazılarla çıxış edir. Bu isə Tehran rejiminin xoşuna gəlməyib. ETTELAAT bildirib ki, əgər ata malından pay almaq istəyirsə, o zaman Mədədi "pantürkçülərə düşmən olduğunu sübut etməlidir".
Sonrakı hadisəni "Azadtribun" belə nəql edir: "Sirus Mədədi Almaniyanın Köln şəhərində Azərbaycan Milli Hökumətinin 63-cü ildönümü ilə bağlı keçirilən tədbirdə Məhəmmədəmin Rəsulzadəyə, Əbülfəz Elçibəyə, Cəmil Həsənliyə, Türkiyə Cümhuriyyətinə, bozqurdçulara, habelə Azərbaycan Milli Hərəkatının bir sıra təəssübkeşlərinə qarşı çıxış edib. Onun bu çıxışını isə Bəhruz Mütəllibzadə adlı bir nəfər fars dilinə tərcümə edərək yayıb. Güney Azərbaycandan olan mənbələr onların əsl üzünü göstərməyi Azərbaycan KİV-dən istəyib".
Bu olayı nümunə gətirməyə də bilərdik. Yaxud burada kimdən söhbət getməsinin o qədər də önəmi yoxdur. Çünki Azərbaycan Milli Hərəkatı bir fərdin iradəsinə tabe deyil. Mədədilər onu min dədə malı ilə yolundan sapındıra bilməzlər. Burada məqsədimiz halalla haramın sərhədini itirmiş Tehran hakimiyyətinin insanları dünya malı ilə imtahana çəkməsini göstərməkdir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder