VATAN SEVGİSİ

Vatan, manevi ve kutsal değerleri, hatıraları ve ülküleri, milli kültürü ile kaynaşmış, geçmişi ve geleceği ile birleşmiş, coğrafyası, alınması ve korunması için milletin uğrunda kan akıttığı, seve seve canını verdiği topraktır.

Bu sebeple vatan, herhangi bir toprak parçasından farklı, sevgili ve kutsaldır. Bir toprak parçasının vatan olabilmesi için maddi ve manevi değerlerle baştan sona örülmüş, tarihi hatıralar ve abidelerle bezenmiş, şehit kanıyla sulanmış olması gerekir. İşte böyle bir toprak parçası üzerinde yaşayanlar için kutsaldır ve gerçek manada vatandır. Milletleri ayakta tutan ve bir milleti meydana getiren, fertler arasındaki birlik ve beraberliği sağlayan ana unsurlardan biri de vatan sevgisidir.

Yüce dinimiz vatan sevgisine ve vatana bağlılığa büyük önem vermiştir. Cenab-ı Hak Kur’an-ı Kerim’de: Vatan, millet din, diyanet, namus ve şeref uğrunda can veren şehitler hakkında; “Allah yolunda öldürülenlere ölüler demeyiniz, zira onlar diridirler. Fakat siz farkında değilsiniz”.buyurmaktadır.[1]



--------------------------------------------------------------------------------

[1] Bakara Suresi, Ayet:2/154

Peygamber Efendimiz (s.a.v.) b,ir hadisi şeriflerinde: “Allah korkusuyla ağlayan gözle, Allah rızası için gece nöbet bekleyen gözü cehennem ateşi yakmaz.”[1] Diğer bir hadislerinde ise: “Herkesin amel defteri kapanır, yalnız Allah rızası için yurt sınırında nöbet bekleyenler müstesnadır. Bunların amel defterleri kapanmaz. Kıyamete kadar işlerinin sevabı yazılır, kabir azabından emin olurlar” buyurmuşlardır.[2]
Üstünde yaşadığımız, ölünce kucağına konacağımız vatanımız; Size fani (geçici) hayata hiçe sayarak sonsuz ve kutsal diriliğe ulaşan yiğitlerin yadigarıdır.

Resulullah Efendimiz (s.a.v.): “Ayakları Allah yolunda tozlanana, Allah ateşe girmeyi haram kılar” buyurmuşlardır. [3]

Üzerinde ak ve açık alınla yaşadığımız güzel yurdumuz; Bize, “Ayakları Allah yolunda tozlananlar’dan” kalmadır.

Gözümüzde cenneti andırması, sevgisi gönüllerimizde heyecan fırtınaları uyandırması bundandır.

“Dedem koynunda yattıkça benimsin ey güzel toprak, Yerim sensin, göğüm sensin, cihanım , cennetim hep sen” [4] diyen şair bu gerçeğine güzel dile getirmiştir.

Müslüman Türk milleti insanlık tarihinin, en eski, en ünlü ve en yüce bir milletidir. Türk tarihi ise insanlığın yüzünü ağartan,, başka milletlere az nasip olan, idarede, askerlikte, medeniyet ve insanlık faziletlerinde yüce kahramanlıklarla doludur. Bu emsalsiz kahramanlıkların kaynağı, gıdası imandır. Geçmişte böyle olduğu gibi, bu gün de mümtaz (seçkin) mevkimizi imanımıza borçluyuz. “Yurt sevgisi imandan gelir.” [5] İmansız kalblerde vatan sevgisi yer tutmaz.

Her insan için memleket ve milletimi sevmek, onun mutluluğuna ve yükselmesine çalışmak yüce bir görevdir. Kitabımız Kur’an-ı Kerim böyle emrediyor. Vatanını seven can ve malını bu uğurda feda etmekten çekinmez. Şairin dediği gibi; “Bayrakları bayrak yapan üstündeki kandır.” Toprak eğer uğrunda ölen varsa vatandır.”[6] Vatanımızı düşman saldırısından korumak, memleket içinde milletin rahat ve huzurunu sağlamak için asker olmak, her vatandaşımıza düşen bir görevdir. Askerlik, düşmanlara karşı yurdumuzu, dinimizi, ırz ve namusumuzu korumak için yapılan vatani bir vazifedir. Bu görev görevlerin en yücesidir. Asker, savaşta ölürse: Şehitlik, kalırsa: Gazilik mertebesine erer. Şehitlik mertebesi, ahirette peygamberlik mertebesinden sonra gelir.

Peygamber Efendimiz (s.a.v.): “Karada şehit olanların kul borcundan başka bütün günahları affolunur. Denizde şehit olanların ise bütün günahları ile kul borçları da affolunur” [7] buyurmuşlardır. Ashab-ı Kiram harbe giderken Allah yolunda şehit olmayı son derece arzu ederlerdi. Halit bin Velid vefat edeceği zaman üzülmüş ve gözleri yaşarmıştı. Sebebini soran dostlarına: “Ben bu kadar harbe iştirak ettim. Vücudumun her tarafından pek çok yaralar aldım. Harp meydanında şehit olamadım da acizler gibi yatakta öleceğime üzülüyorum demiştir.” Bu büyük sahabe diyor ki, “Ben Allah yolunda savaşmaktan aldığım zevki hiçbir şeyde bulamadım. [8]

Müslüman Türk tarihi de bu gibi fedakarlık örnekleriyle doludur. 1. Murat harb sahasında Cenab-ı Hakka şöyle dua etmişti:

“……………… Din yolunda beni şehit eyle, Ahirette beni said eyle” [9]

Neticede duası kabül olunarak şehitler kervanına katılmış ve arkasında muzaffer bir ordu bırakmıştı. Her insan vatanını sevmelidir. Çünkü, insanın hürriyeti, rahatı, hakkı, menfaati vatan sayesinde kaimdir. Vatan bir bütündür. Onu sevmek demek, onun her şeyini sevmek demektir. İnsanda bütün iyilikler Allah sevgisinden ve Allah korkusundan doğar. Millet arasındaki bağlılık, fedakarlık, birlik ve beraberlik de vatan sevgisinden doğar. Vatan sevgisi ise imandan gelir. Bundan dolayıdır ki, biz müslüman Türk milleti vatanımızı çok severiz. Dedelerimizin kemikleri onun kucağındadır. Dinimiz, namusumuz, şerefimiz onunladır.

“her taşı bir iman mabedi olan”, “toprağını sıksan şüheda fışkıracak” vatanımız için: Milli Şairimiz Mehmet Akif : “Kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki feda?Şuheda fışkıracak toprağı sıksan şuheda?Canı, cananı, bütün varımı alsın da Hüda,Etmesin tek vatanımdan beni dünyada cüda! [10]

Diyerek en içli ve en ulvi heyecanla vatan sevgisini dile getirmiştir.

MehmetEmin BAYAR


--------------------------------------------------------------------------------

[1] Riyazüs-Salihin, Lübnan Baskısı (Arapça Metin) Sayfa: 466

[2] Riyazüs-Salihin, Lübnan Baskısı (Arapça Metin) Sayfa: 462

[3] Riyazüs-Salihin, (Diyanet İşleri Başkanlığı) Tercemesi C:2 sayfa:534, Hadis no: 1308

[4] Yeni Türk Ansiklopedisi , Sayfa:4601, (Süleyman NAZİF)

[5] Yeni hutbelerim. Ahmet Hamdi AKSEKİLİ, Sayfa:195

[6] M. Cemal KUNTAY

[7] Cami’üs-Sağir Hadislerinden, Kenzül İrfan, Sayfa:53

[8] Halid bin Velid, Arapça Metinler, Hayrettin KARAMAN, Sayfa:105

[9] Murat I, Kosova Meydan Muharebesi

[10] Mehmet Akif ERSOY, (İstiklal Marşı)